صدات..

کاش صداتو بغل مکردم..

شاید حداقل اون دلش برام تنگ مشد..

دمغ دمغ

مثلا میشد طرف ، ما پسرا رو ببینه و بگه چرا بی حوصله یی؟

مام میگفتیم همون لامصب!

طرفم میگف بگردم الهی! مراقب خودت باش

 و میرفت

زودتر!

اردو میزنیم!

عمر ، با تموم کوتاهیش اونقدی طولانی هست ک‌ عوض شدن آدما رو نشونت بده و بتونی یه داستان مفصل راجب این تغییر بنویسی..

و متقابلا عوض شدن خودتو..

چقد با این قسمت دوم مشکل دارم..

یه بخش بزرگی از زجر و نفرتای ما از همین بخش دومه.. « نبخشیدن اونی ک دیدتو ب دنیا تنگ کرده.. »

+ همین جا اتراق مکنم..

اون از وضع تلگرام..

اینستام ک حالمو ب هم مزنه محیطش مخصوصا بخش suggested =|

از همه مهم تر.. ب خیالم با خوندنم از نگرانی حالم در میاد..

خواب تو رو دیدن

با یه پی ام فوروارد شده ازین کانالای دیس لاو  مسخره م کرده بودی ک ینی بسه باو جم کن برو خونه ت دگ..

منم فقط دفاع مکردم با دست خالی!

و اوج توقعم این بود ک پیامام سین شن..

الان ک بیدار شدمم هی مخوام بت پی ام بدم.. آنی..

اون به من یا من به اون..

عکسا با دهن‌کجی بهم می‌گن:

چشم امید و ببر از آسمون

روزا با هم دیگه فرقی ندارن

بوی کهنگی می‌دن تمومشون!..

ـیراحیـ..

شک ندارم ک تو برمی گردی

فرصت خوب من! از دست برو..

لاتاری

فارغ از بلاتکلیفی ایدئولوژیکش ، عالی بود

حس از دست دادن و عادت نکردن ب نبود اونی ک عاشقشی.. 

حس نگرانی تو برای اونی ک ترکت کرده..

پرسیدن این سوال از خودت ک آیا رها کردن اونی ک مدونن چقد واقعی دوسشون داره ، بین دخترا یه قانون نانوشته س؟؟ ...